Түр зуур...

Энэхүү блог оо нээж хөтлөөд нэгэнтээ гурав дахь хавартайгаа золгож байна. Анх Батка маань зөвхөн өөрийнхөө найзуудын талаар, бидний хэдэн нөхдийн талаар, найз нөхөрлөлийн талаар бичнэ хэмээн нээж байж. Гэтэл хашир энэ блогоо нээчихээд нэг их юм бичихгүй байгаад байхаар нь миний зүгээс сэдэв үүсгэн, манийгаа урьчих, хамтраад бичье гэсэн санал гаргасаныг маань хүлээн авч бичиж эхэлсэн билээ. Ингээд тун удалгүй Укад энэ блог хаягаа үзүүлж, хамтарч дурсамжаа бичиж байгаач гэж гуйж байв аа. Удаан ч гуйлгасангүй өнөөх чинь бас л за зү болоод хамтарч бичиж эхлэв. Ингээд бид 3 ын бичиж байсан блог маань энэ он гарсанаас хойш олны хараанд өртөв үү, манай хэд цааш нь дамжуулав уу, гэв гэнэт л борооны дараахь мөөг шиг хорин хэдэн жил уулзаагүй, холбоо сүлбээ тасарсан нөхдүүд энд тэндээс гарч ирэн сэтгэгдэл үлдээх болсонд миний бие вээр туйлын их баярай байлаа. Та хэдийг багштай уулздаг өдрөөс долоо хоногийн дараа билүү дээ орж ирж буй зочидыг тоолох санаатай энэ зүүн буланд байгаа тоолуурыг байрлуулсан юм л даа. Хоёр гуравхан долоо хоногийн дотор л бараг 800 гараад явж байна гээд бодохоор манай муу блогийг тоож уншдаг хүмүүс мэр сэр нэмэгдээд ч байгаа юм шиг.
Яг одоогоор нийт 9 хүүхэд энэ блогт бичлэг бичих эрхтэй байгаа. Цаашид ч бусад ангийнханд маань нээлттэй байх болно. . .
Яагаад ингээд бичээд унав гэхээр миний бие ажил төрөл, ар гэр, эрүүл мэндийн шалтгаанаас үүдээд цаашид хамтарч бичиж чадахаа байж буйг минь хүлээн авна уу! Дур мэдэн блог оо хааж зүрхлээгүй тул өөрөө эгнээнээсээ буухаар шийдсэн минь энэ. Интернет гэдэг соёл иргэншилээс түр холдож, хувийн болон хувьсгалын ажлаа амжуулах аянд гарах хэрэгтэй боллоо. Зун нисээд очино оо. Очиж байгаад нийт андуутайгаа нүүр тулан уулзалдаж, юмыг яаж мэдэхэв, блог оо үргэлжлүүлэн хамтарч бичих ч юм билүү. Тэр хүртэл олон сайхан дурсамжаа үргэлжлүүлээд 9 биш 36 уулаа энэхүү блог оо хөтөлдөг болоод байж байгаарай.
Хорвоо дэлхий уужим, нас залуу, цус өтгөрчихөөгүй дээр ихийг амжуулхын төлөө урагшаа. Би баяртай гэж хэлэхгүй ээ, эргээд уулзахын л төлөө. . .