Дүнгийн журнал, багш хоёр

1-ээс 30 хүртэл сурагчдын нэрсийг А-гаас Я хүртэл ангийн дарга нэгэн жигд бичсэн, 8 В гэсэн тоог вактурдаж урласан улаан өнгийн хавтастай дүнгийн журналаа та нар санаж байна уу? Хуудас бүр дугаартай, дугаар бүр хичээлийн нэртэй. Математик, геометр, физик, хими, биеийн тамир, монгол хэл, уран зохиол, дуу хөгжим, орос хэл, монгол бичиг, түүх, биологи, газар зүй, дүрслэх урлаг, үйлчлэх хөдөлмөр. Дүнгийн журналд сурагчид дураар хүрэх эрхгүй. Багш юм уу ангийн дарга л журналыг хариуцна. Яагаад гэвэл бэх дусаах, хуудаснаас нь урах, энд тэнд нь эрээчих зэрэг хууль бус үйлдлийг бүрэн хориглоно гэсэн сануулгатай байсан болохоор тэр шүү дээ. Нэгэн дурсамж. Өндөөр нуруутай, костюм пиджакаас салдаггүй, толгой дээрх шар үсээ толийлгож самнасан багш ангийн хаалгаар орж ирэхэд сурагчид ширээ сандлаа нааш цааш татан тар няр хийлгээд сууцгаалаа. Багш маань хичээлээ заахдаа гарамгай. Орж ирэнгүүтээ самбар дээр бичиж өгнө дөө. Багш нэг нэгээр нь самбарт дуудаж зуруулна, бодуулна, маргана, магтана, зэмлэнэ. Хөвгүүд багштай мөн ч их ширээ тойрч хөөцөлдсөн дөө.Багшийн хамар маш содон. Хамар нь улайгаад ирэхээрээ л нэг биш болдогсон. Нэг биш болох нь сураггүй болохын дохио. Сураггүй болвол хичээл орохгүй, хичээл орохгүй бол дүн гарахгүй. Хичээлүүдийн дүн гараад байдаг. Бид багшийг хүлээгээд л байдаг. Багшийн тавьсан ганц хоёрхон дүн журнал дээр зурайна. Бусдад нь дүнгийн оронд цэг тавьсан байна. Цэг нь энэ сурагч хичээл таслаагүй, суусан гэсэн бүртгэлийн илтгэл шүү. За тэгээд хэн гэдэг мэргэн бөөдий санаачилсаныг санахгүй байна оо. Бүгдээрээ багшийг ирэхээс өмнө өөрсөддөө дүн тавъя гэдэг байгаа. Яаж болдог юм бэ? Ёстой үгүй гэж журнал хариуцагч сандарсан хоолойгоор хэллээ. Хэдэн талаас нь ухуулга хийж байна шүү. Мань хүн гацаанд орлоо. “Чи биднийг бод л доо. Багш ирээд муугаа өрвөл ангиараа муу гараад онигоо болно шүү дээ, гэтэл манай анги ямар билээ” энэ тэр гээд л. Хүн бүр өрөвдөлтэй харцаар хараад л , гуйгаад л байхаар ямар гүрийлтэй биш “Заза би хариуцахгүй шүү” гэж байна. Гэтэл проблем гарлаа. Хэн бичих вэ? Хэн багштай адилхан бичдэг вэ? Чи, би гэцгээгээд нэг нэгээрээ багшийн дүнг дуурайлгаж цаасан дээр бичиж гарлаа. Байдаггүй ээ. Болдоггүй шүү. Уг нь их амархан. 3 юм уу 4-ийн тоо тавиад л болоо шүү дээ. Тэгж тэгж адилхан бичдэг нэг хүн тодорвоо. Би бүрэн итгэлтэй биш байгаа болохоор нэрийг нь бичихээ түтгэлзэв. За ингээд багшийн эзгүйд дүнгээ засч, дүн нэмж бичиж эхэлвээ. Надад нэг 3 тавьчих, надад нэг 4 тавьчих гэсээр хоёр гурван дүнтэй болцгоосон доо. Тэр үед хоёр дүн байхад л хооронд нь харьцуулж бодоод хичээлийн дүн гардаг байсан шүү дээ. Мэдээж улаан цайм 5 юм уу 4 тавьбал азаартана. Хэрээ мэднээ бас. Хөө мөн бөх зүрхтэй байжээ манайхан. Ингээд багш урт хугацааны аялалаасаа ирээд ангид орж ирдэг юм байна аа. Сурагчид ширээ сандлаа нааш цааш татан тар няр хийлгээд сууцгаалаа. Багш журналаа сөхлөө. Зүрх лүг лүг. Яана аа? Багш: Дүн гаргана аа... гэлээ. Журнал дээрх дүнгүүдийг их нухацтай харж байна шүү. Багш: Асуугдаж дүнгээ засах хүн байна уу? Хонх дуугарахаас өмнө асуугдаарай гээд журналаа хажуу тийш болголоо. Дүнгээ дураараа өрсөн сурагчид баярын мишээлтэй, зүрхний цохилт ч хэвийн хэмжээндээ очлоо. Багш тэрийг даанч мэдэхгүй, дүнгээ гаргаад завгүй сууна ... Хэдий оройтсон ч гэлээ “Лучше поздно чем никогда” гэдэгчлэн Хамар Санжаа багшаасаа түмэнтээ уучлал гуймаар байна. Багшаа уучлаарай. Яагаад гэвэл би ч бас “хоёр ширхэг 3” бичүүлж Дунд гарсан товарищ байгаа юм. Муухай байгаа биз. Ингээд л болоо.